وقتی ساخت یک یادمان برای شهدای گمنام ۱۱سال معطل بماند آن موقع باید بدانیم که گمنامی شهدای گمنام تمامی ندارد.
خوزنین‌پرس؛ شهدا همواره چراغ راه جامعه بوده‌اند و با عطر و بوی حسینی خود، صراط مستقیم خدایی شدن را به جامعه نشان داده‌اند. حقی که شهدا بر گردن یکایک ما دارند به هیچ وجه گفتنی نیست.
در این میان گروهی از شهدا به رسالتی عظیم‌تر پرداختند این‌گونه که پس از سالها رجعت صرفاً تکه‌‌ای از استخوان‌های مطهرشان به شهرها بازگشت تا یادی برای ما، همرزمان و خانواده‌های چشم انتظار شهدای مفقودالاثر باشد و عطر و بویشان جانی دوباره در فضای جامعه بدمد.
حتما همه شما بازگشت مسیح گونه شهید بنایی که همزمان با مراسم یادواره امسال[28 اُمین یادواره شهدای سرافراز خوزنین] بود را به خاطر دارید. چه غوغایی به پا کرد این شهید. اهل معرفت و دل خوب دیدند که پیکر شهید بنایی چگونه مسیح‌وار دل و جان زنگار گرفته را زنده کرد. چه عطری از جبهه ها برای ما آورد، عطر خوشی که نه تنها برای همرزمانش آشنا بود بلکه برای من جنگ ندیده و آن نوجوان دهه هشتادی که به پهنای رخسار شبنم از چشمش بر صورت معصومش می غلطید هم طراوت بخش و جان افزا بود. اینها را گفتم تا به خودمان یاد آوری کنیم که مردممان عاشق و شیدای شهدا هستند و این مهم سن و سال و همرزم و جغرافیا نمی‌شناسد.
مقصر پیدا کردن هم برای این بی معرفتی کار چندان سخت و دشواری نیست،
مقصر خودمان هستیم ، همین من و شما.
چونکه به قدری این قضیه برایمان اهمیت نداشته که با مطالبه های جدی و مکرر از مسئولین مربوطه ، کاری کنیم که شرمنده این ولی نعمتان گمناممان نشویم.
باید سعی کنیم علاوه بر ساخت یادمانی در خور شأن شهدای گمنام و مردم شهیدپرورمان ، محلی مناسب برای اجتماعات فرهنگی-مذهبی بهمراه امکانات رفاهی فراهم آید.
راه کار و طرح و پیشنهاد برای اینکه این فضای معنوی را هر چه زودتر از این بی حرمتی خارج کنیم زیاد است و ارائه کردنش هم راحت
و حتی بارها توسط افراد مختلف ارایه شده است اما چیزی که نمی توان پیدا کرد مجاهد است و اتحاد من و تو.
از همین روست که فرمود : امروز زنده نگه داشتن یاد شهدا کمتر از شهادت نیست.....
همه مان کاملا این جمله را حفظیم ، اما فهمیدنش را نمی دانم.
بی جهت نیست که خدای عزیز این چنین مجاهدین در راهش را بر کسانی که بی خیالند و قیام نمی کنند و بر جایشان نشسته اند برتری داده است :
« فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدینَ ........
مگر نمی بینید که قیام در راه او سخت است و بس دشوار ، آیا این مهمان نوازی ما ، گواهی بر این سختی مجاهدت نیست؟
به عنوان کلام پایانی باید خدا را شاکر باشیم که در این سالها سه شهید گمنام مان شناسائی نشدند ؛ و الا چه کسی روی آن را داشت که آنها را با این وضع تحویل پدر و مادرشان بدهد و بگوید سالها این چنین میزبان شان بودیم؟!
اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا
انتهای پیام/
