وقتی برای زیارت به گلزار شهدای گمنام خوزنین می‌رویم،
و قبور مطهر شهدای گمنام را می‌بینیم، می‌فهمیم که چگونه شهدای گمنام مورد
توجه مسئولان هستند.
به گزارش خوزنین‌پرس؛ و ما تا به ابد به آن‌ها که قمقمه‌ها را دفن کردند تا هوس آب نکنند مدیونیم، دیر یا زود همه خواهیم رفت، همه ما به‌سوی مقصد اصلی و جایگاه همیشگی کوچ خواهیم کرد، در رفتن هیچ شکی نیست مهم چگونه رفتن است. اللهم ارزقنی توفیق الشهادة فی سبیل‌الله.
وقتی برای زیارت به گلزار شهدای گمنام خوزنین می‌رویم، و قبور مطهر شهدای گمنام را می‌بینیم، می‌فهمیم که چگونه شهدای گمنام مورد توجه مسئولان هستند.
خرداد ماه سال 1384 مردم شهرک خوزنین برای نخستین بار میزبان سه شهید گمنام شدند، شهدایی که با استقبال بی‌نظیر مردم روبه‌رو شد و شاید هنوز خیلی‌ها تشییع و تدفین باشکوه این سه شهید بزرگوار را به خاطر داشته باشند.
(تصاویر آرشیو)
شهدای گمنام به ما یاد‌آوری می‌کنند، کسانی که در راه خدا کشته می‌شوند، در دل و جان مردم حضور خواهند داشت و ما به خود می‌بالیم که این شهدای سرافراز را در کنار خود داریم و به وجود پربرکت آن‌ها افتخار می‌کنیم.
اکنون بعد از قریب به یازده سال!!! از این مهمانی، در تمام ایام سال، مخصوصا غروب پنجشنبه‌ها گلزار شهدا محل تجمّع عاشقان شهیدان است و برنامه های مختلفی نیز از سوی بسیج در این مکان مطهر برگزار می شود.
ولی آن‌چیزی که در این مدّت تغییر نکرده است، بی‌توجهّی مسئولان نسبت به مهمانانی است که روزگاری برای میزبانی آن‌ها سر و دست می‌شکستند.
مزار شهدای گمنام شهرک خوزنین بسیار مظلوم است، زیرا هیچ‌گونه رسیدگی نسبت به مزار این شهدای عزیز نشده و این جای بسی تأسّف است، پس از چندین سال تدفین این عزیزان هنوز بازسازی این قبور مطهّر و ساخت یادمان صورت نگرفته و گمنام ترین گلزار در شهرستان بوئین زهرا می باشد.
در طی این سال‌ها بارها کمبودها و نواقص مزار شهدای گمنام و هم‌چنین نبود امکانات مناسب جهت زیارت این بزرگواران، به مسئولین گوشزد شده است، اما هنوز کوچکترین اقدامی در این راستا صورت نگرفته است، نمی‌دانم! اما مطمئنا اگر مزار یکی از نزدیکان ما این‌چنین باشد در اولین فرصت برای ترمیم آن اقدام می‌کنیم! اما این شهیدان گمنام مثل اینکه واقعا غریب و گمنام هستند.
در طی نشست‌هایی که در این خصوص برگزار می‌شود مسئولان هر بار با گفتن هر چه داریم از شهداست، ان شاءالله به زودی این مشکل برطرف خواهد شد ، جلسه را به اتمام می‌رسانند، اما حکایت همچنان باقیست.
اکنون بعد از یازده سال از حضور شهدای گمنام در خوزنین، شاهد هستیم که هیچ‌کدام از وعده‌های مسئولان که در خصوص شهدای گمنام داده‌اند عملی نشده و وضعیت اطراف مزار در وضعیت بسیار بدی است.
از ساخت یادمان برای شهدای گمنام که بگذریم، برای زائرین شهدای گمنام خوزنین حتی ابتدایی‌ترین امکانات رفاهی هم در نظر گرفته نشده است، از وجود نداشتن مکانی مناسب جهت نشستن، عدم سرویش بهداشتی و نمازخانه، عدم روشنایی مسیر شهدا، نبود راه ارتباطی مناسب جهت زیارت که در زمان بارندگی و آبگرفتگی امکان تردد به آن نیست.
نمی‌دانم ساخت یادمان در خور‌شأن این بزرگواران چه میزان هزینه دارد، که پس از یازده سال سال همچنان بی‌حرمتی نسبت به این شهدا ادامه دارد؟ آیا این طرح زیبنده قبور شهدای گمنام است.
خدمت به شهدای گمنام وظیفه ذاتی هر مسئولی است، در قبال رشادت‌ها و از جان‌گذشتگی‌های آن عزیزان، انتظار می‌رود تمامی مسئولان محلی، استانی و شهرستانی نسبت به ادای دین به شهدای گمنام شهرک خوزنین، با جدیت وارد عمل شده و در راستای توسعه و محوطه‌سازی قبور این سرداران بی‌پلاک گامی بلند بردارند.
انتهای پیام/ قزوین‌خبر
